İklim Teknolojisi Yatırımları

Energy Impact Partners'ın ortaklarından Shayle Kann, VERGE 23'teki açılış sunumunda iklim teknolojisi yatırımını bir dalga olarak tanımladı: “Ya bir dalga inşa ediyorsunuzdur ya da bir dalgaya biniyorsunuzdur.“ Son beş yılda, sadece tarımsal gıda uzmanı yatırımcıların bildiği gözlerden uzak sörf noktası, bir sonraki büyük dalgayı yakalamak isteyen genelci risk sermayedarları tarafından dolup taştı. Ancak daha sonra makroekonomik gelgitler değişti 85 gıda ve içecek şirketi 2023'ün ilk yarısında ABD'de iflas başvurusunda bulundu ve risk sermayedarları ürktü.

Tarımsal gıda teknolojisine yapılan toplam yatırım 2021'den 2022'ye yüzde 44 oranında düştü. Genel olarak gıda sisteminin karbondan arındırılması için finansman utanç verici derecede düşük kalmaktadır: Tarımsal gıda teknolojisindeki risk sermayesinin yalnızca yüzde 10'u, yaklaşık 2,3 milyar dolar, 2019'dan 2020'ye kadar iklim çözümlerine yöneldi. Bu arada, hükümetlerin tarım ve gıdaya yaptıkları yatırımlar, 20. yüzyılda doğan ve gıda sisteminin karbonsuzlaştırılması zorluğuna uymayan modası geçmiş politikalar tarafından yanlış yönlendirilmeye devam ediyor:

BM Gıda ve Tarım Örgütü'ne göre dünyadaki tarımsal sübvansiyonların yüzde 90'ı iklime, doğaya ve insan sağlığına zarar veriyor.

ABD'de Enflasyon Azaltma Yasası'ndan gelen iklim fonunun sadece yüzde 5'i gıda ve tarımın karbonsuzlaştırılmasına gidecek.

Ekonomik İş Birliği ve Kalkınma Örgütü ülkelerinde tarım sektörüne yönelik devlet desteğinin yalnızca yüzde 3'ü inovasyona gitmektedir.

Burada gıda sistemleri için girişim finansmanında karşılaşılan zorluklar ve bazı şirketlerin finansman yapılarını tarımsal gıda teknolojisinin gerçekleriyle daha iyi uyumlu hale getirmek için geliştirdikleri yeni stratejiler özetlenmektedir.

Sıkılaştırılmış yatırımın olumlu yönleri

Daha sıkı girişim finansmanı, para toplamak isteyen girişimciler için harika değil, ancak sistem düzeyinde her şey kötü haber de değildir. Tarımsal gıda girişimleri için yapılan birçok fon toplama turu aşırı değerlenmişti, bu da genellikle güzel başlıklara yol açtı ancak esnek iş modellerine yol açmadı. Startup'lar ve yatırımcıları zorlu görüşmeler yapmak zorunda kalıyor ve bu da tarımsal gıda inovasyon ekosisteminin özelliklerine göre daha düşük, daha gerçekçi değerlemelere yol açıyor. Kurucu ekipler, bir sonraki girişim finansmanı turunu düşünmek yerine güçlü temeller oluşturmaya, çözümlerinin ekonomisini anlamaya ve karlılığa giden net bir yol belirlemeye odaklanmaya zorlanıyor.

The Production Board'un marka müdürü Rachel Konrad, VERGE 23'te yaptığı konuşmada, tarımsal gıda teknolojisi şirketlerinin çoğunun artık girişimde bulunamayacağını ve 2018-2021 patlamasına asla geri dönülemeyeceğini söyledi. Kısa süre önce tanık olduğumuz tarımsal gıda teknolojisine kısa vadeli para akını, en az karşılayabileceğimiz zamanda uzun vadeli bir sermaye sıkıntısına yol açabilir. Olumlu bir açıdan bakıldığında ise bu durum, gıda sistemlerinin karbondan arındırılmasına yönelik özel yatırımlar için bir "Seni öldürmeyen şey güçlendirir" anı olabilir. Bu durum, stratejik ortaklıklar ve satın almalar yoluyla sürdürülebilirlik girişimlerini ilerletmek isteyen kurumsal risk sermayesi ekipleri için potansiyel fırsatlar yaratıyor.

Gerçekliğe dayalı modeller

Peki fon sağlayıcılar bu yeni pazara nasıl farklı bir şekilde yaklaşıyor? Farmhand Ventures'ın kurucu ortağı Connie Bowen'ın dediği gibi: "Tek boynuzlu at çiftlikleri gerçek değil ve para ağaçta yetişmiyor." Risk sermayesi yatırımcılarının son iki yılda bir gerçeklik kontrolü yaşamasıyla birlikte, Bowen gibi bazıları saf öz sermaye yatırımlarının ötesine geçerek başarılı ve dirençli tarımsal gıda girişimleri kurmanın gerçeklerine uyan daha yenilikçi yapılara yöneliyor. S2G Ventures'tan Bowen ve Indre Altman, tarımsal gıda inovasyonu hakkındaki VERGE 23 eğitiminde, minimum marjinal maliyetlerle teknoloji ve hizmet olarak yazılım modelleri etrafında inşa edilen yatırım modelini taklit etmeye çalışmak yerine gıda sistemi gerçekleriyle uyumlu olarak nasıl yatırım yaptıklarına dair örnekler paylaştı.

İşte birleştirdikleri dört temel gerçek:

Tarım ve gıda teknolojilerinin gelişme süreleri daha uzundur. Çiftçilerin tarla başına yılda sadece bir hasadı vardır, bu nedenle potansiyel riskler göz önüne alındığında değişiklikleri uygulamakta tereddüt ederler.

Etkili çözümlerin geliştirilmesi, bir tekrarın test edilmesi ile sonucun görülmesi arasında geçen süre göz önüne alındığında yavaştır.

Tarım teknolojisi ve gıda teknolojisi genellikle varlık ağırlıklı olduğundan, maliyetler ölçekte bile sabit kalır ve önemli ön sermaye yatırımları içerir.

Bowen'ın deyimiyle "Çiftlikler kar taneleri gibidir." Yenilikçi çözümler belirli mahsullere, iklimlere, toprak türlerine ve pazar koşullarına göre bağlamsallaştırılmalıdır. Bu da hiçbir zaman geniş çaplı uygulamalarla viral büyüme yaşayamayacakları anlamına gelir.

Bowen's Farmhand Ventures, tarım teknolojisine yatırım yapmak için geri alınabilir öz sermaye kullanıyor. Geleneksel bir öz sermaye yatırımı olarak başlayan, ancak işletmenin zaman içinde elde ettiği gelirle öz sermaye hissesinin çoğunu geri almasına olanak tanıyan geri alınabilir öz sermaye, Silikon Vadisi'nde yaygın bir yatırım yapısı değildir, ancak gıda sistemi için çok uygundur. Bu yapı, tarımın gerçeklerine uygun olarak startup'ların daha yavaş büyümesine olanak tanıyor. Ayrıca büyük şirketlerin satın alma yoluyla şirketten çıkma baskısını da azaltıyor. Kurucular bir şirket kurup ondan çıkmaya odaklanmak zorunda kalmadıklarında, bunun yerine hedef müşterileri için iyi çalışan çözümler geliştirmeye odaklanabilirler.

Kısacası bu Silikon Vadisi tarzı girişim sermayesi, gıda sistemini karbonsuzlaştırmak için gereken yatırım seviyelerini ortaya çıkaracak doğru mekanizma değildir. Bazı özel yatırımcılar yeni modeller sergilemeye başlamış olsa da hükümetlerin bu konuda öncülük etmesi gerekecektir. Dünya genelinde iklime zararlı tarımsal sübvansiyonların 470 milyar doların üzerinde olduğu düşünüldüğünde, acilen ihtiyaç duyulan bu çözümlere yönelik sermaye kesinlikle mevcuttur.